นิ่วยูเรตในแมว

มักเป็นก้อนนิ่วที่มีลักษณะโปร่งรังสี ก้อนนิ่วเหล่านี้ควรจะมีการทำ contrast cystography ร่วมด้วยเพื่อระบุลักษณะของนิ่วให้ชัดเจน ก้อนนิ่วจะมีความทึบรังสีเพิ่มมากขึ้นเมื่อมีขนาดใหญ่ขึ้น

สาเหตุเบื้องต้นที่ก่อให้เกิดนิ่วชนิดแอมโมเนียมยูเรตในแมวนั้นยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่อย่างไรก็ตามพบว่าภาวะ porto-vascular anomalies เป็นสาเหตุโน้มนำส่วนหนึ่งโดยความผิดปกติดังกล่าวยังไม่เป็นที่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดเช่นกัน อาจพบยูเรตเพียงเล็กน้อย (น้อยกว่า 10%) ผสมร่วมกับนิ่วชนิดสตรูไวท์และแคลแซียมออกซาเลตได้

• กรดน้ำดีในซีรั่มเพื่อตรวจสอบว่าสาเหตุที่แท้จริงคือการแบ่งตับหรือไม่

• ประโยชน์ทางการรักษาของอัลโลพิวรินอลในการจัดการกับนิ่วยูเรตในแมวยังไม่เป็นที่ทราบ • โพแทสเซียมซิเตรตหากค่า pH ของปัสสาวะ <6.5 อย่างสม่ำเสมอ (ขนาดเริ่มต้น: 75 มก./กก. ทุก 12-24 ชม.)

• ลดอาหารที่มีพิวรีน/โปรตีนที่ผลิตปัสสาวะที่เป็นกลางต่อความเป็นด่าง (เช่น k/d การสนับสนุนในระยะแรก k/d อื่นๆ) หากจำเป็น ให้ป้อนอาหารรักษาโรคแบบกระป๋องหรือเติมน้ำเพื่อให้มีความถ่วงจำเพาะของปัสสาวะ <1.030

ตรวจวิเคราะห์ปัสสาวะทุกๆ 3 - 6 เดือน เพื่อติดตามค่าความเป็นกรด-ด่างของปัสสาวะที่ pH 6.6 หรือมากกว่า ร่วมกับการถ่ายภาพทางรังสีทุก ๆ 6 - 12 เดือน เพื่อติดตามการกลับมาเกิดซ้ำของนิ่วขนาดเล็กที่สามารถนำออกมาได้โดยไม่จำเป็นต้องทำการผ่าตัด

Translation missing: th.reco_standard_disclaimer

นิ่วยูเรตในแมว